Veersepad 13 rond vastenaovend wind- en waterdicht

We spreken Ton Lennaerts en Sjors Fassotte enkele dagen na het collectieve werkbezoek aan de bouwplaats. Één keer per maand gaan de toekomstige bewoners ter plekke kijken onder het toeziend oog van bouwbedrijf Verlaak natuurlijk.

“Wat mensen vooral opvalt, is dat ze meer ruimte hebben dan ze verwachten,” vertelt Sjors. “Veel toekomstige bewoners wonen nu nog vrijstaand. Dan is het lastig om je een goed beeld te vormen van wonen in een appartement. Het is daarom heel fijn dat ze de mogelijkheid hebben om regelmatig te komen kijken.”

Zorg-wonen huis

Die ruimtelijkheid is niet vanzelfsprekend, benadrukt Ton. “In het gebouw zijn namelijk ook veel gedeelde voorzieningen. Er is een gezamenlijke ruimte waar bewoners samen activiteiten kunnen doen. Daarnaast is er een kamer waar een arts of therapeut even met iemand kan praten als dat nodig is. Dat soort ruimtes – net als de parkeergarage – zijn gemeenschappelijke voorzieningen waar bewoners gezamenlijk voor betalen.”

Maar dat is geen probleem, zegt Ton. “Het past precies bij het concept dat we vanaf het begin voor ogen hadden: samen leven, samen wonen, samen zorgen. Dat betekent niet dat bewoners elkaars professionele zorg overnemen – daarvoor zijn er professionals – maar wel dat ze elkaar helpen waar het kan.”

Sleuteloverdracht in september 2026

Als alles volgens planning verloopt, kunnen de bewoners met Kerst 2026 de lichtjes in hun kerstboom aandoen op hun nieuwe plek. “Rond de vastenaovend is het gebouw wind- en waterdicht,” vertelt Sjors. “Dat hangt natuurlijk af van hoe de winter verloopt. We hopen in september 2026 de sleutels te krijgen. Daarna hebben we nog een week of tien om te schilderen, te behangen en in te richten – én natuurlijk om de kerstboom op te tuigen 😉.”

Tot die tijd zijn de toekomstige bewoners druk bezig in verschillende werkgroepen. “Er is een groep die nadenkt over het interieur van de gezamenlijke ruimtes, een andere die de planning maakt voor de periode na de sleuteloverdracht en er wordt al volop nagedacht over de tuin.”

Concept stevig verankerd

“Er is ook een werkgroep geweest die zich bezighield met de statuten en het huishoudelijk reglement,” vult Ton aan. “En nu wordt gekeken of de vereniging van eigenaren bijvoorbeeld een onafhankelijke voorzitter krijgt. Iedereen kan zijn of haar steentje bijdragen in een werkgroep – soms met leuke, creatieve dingen, soms met wat formelere zaken.” Het belangrijkste, benadrukt hij, is dat het concept niet alleen goed wordt neergezet, maar ook goed wordt geborgd voor de toekomst. “Zo mag een appartement niet zomaar worden verhuurd. En op verzoek van de gemeente is vastgelegd dat het tekenen van het sociale contract een voorwaarde is om überhaupt een koopovereenkomst te kunnen sluiten. Maar hopelijk duurt het nog lang voordat dat soort zaken weer aan de orde zijn. Want het idee is juist dat mensen hier blijven wonen tot het einde.”

Naar elkaar toe groeien

“Je groeit door zo’n proces echt naar elkaar toe,” besluit Sjors. “Een aantal mensen kende ik al beter, anderen nog nauwelijks. Maar het samen maken van keuzes zorgt ervoor dat de zorgzaamheid die we voor ogen hebben, ook echt vanzelf zal ontstaan.”