Ton Franssen en de kerk: “Van ’t ein kump ’t anger”
Aan het woord is Ton Franssen, lid van de ploeg vrijwilligers die sinds enkele jaren vol bezieling werken aan alles rond en in de kerk in Kessel.
De kerk van O. L. Vrouw Geboorte, trots op de hoge oever van de Maas, heeft al heel mooie aanpassingen gekend. In de oorlog in 1944 zwaar beschadigd en daarna weer opgebouwd, niet helemaal meer in de trant van de trotse Cuypers kerk die er stond maar nog steeds een sieraad voor Kessel.
Eerst het Kappelaonspaedje
Het begon met de ploeg die het kerkhof al jaren bijhield, meest Kesselnaren die gepensioneerd waren en wel een keer per week of zo wilden komen met schoffel en hark. De wildernis aan de buitenkant van de hoge heg boven de kerkhofmuur was menigeen allang een doorn in het oog , het zogenaamde paadje naar de kapelaanstuin was overwoekerd en speelterrein voor menig Kesselse blaag. Toen er geopperd werd dat dit bij uitstek een pad zou zijn voor stilte en meditatie kwamen er daadwerkelijk plannen op tafel en de vrijwilligersgroep werd nog wat uitgebreid. Er moest hard aan struiken en struikgewas getrokken worden en er kwam heel wat meer uit de bodem. Die gaf overblijfselen prijs uit lange jaren dat er hier zwervers en drenkelingen begraven werden, niet in gewijde grond maar net daarbuiten. Twee jaar duurde het project en toen kon op 25 september 2022 het paadje officieel ingezegend worden, met bankjes om tot rust te komen, gedichten van Peter Bouten en een beeld van Piet Relouw op en als herinnering aan het stukje grond tegen de kasteelmuur aan waar de ongedoopte overleden kinderen een anonieme rustplaats kregen.
Daarna het kerkhof en een informatiebord
Ton zegt het juist , van het een komt het ander en dus werd er gekeken naar een nieuw project want die samenwerking beviel goed. Het volgende plan lag er om het zogenaamde nieuwe kerkhof een beetje op te knappen door langs het pad naar de urnenmuur statige bomen te planten en die zorgen nu voor een mooie entree laan. Er verrezen muurtjes met ondere andere een gedeelte van de oude hardstenen wijzerplaat van de Cuypers kerk die uit de Maas kon worden gevist, ze ademen rust uit. Er werd een informatiebord geplaatst waar mensen het laatste nieuws uit Kessel kunnen lezen en dat door Ton beheerd wordt. Mensen kunnen bij hem kopij aanleveren hiervoor. En toen….
En nu? Aantrekkelijk én veilig bezoek mogelijk maken
Jammer genoeg moet tegenwoordig heel veel beveiligd worden, zo ook het interieur van onze kerk dus er werd een ijzeren hek geplaatst zodat men wel in de kerk kan om een kaarsje op te steken maar veel van de rest en vooral de Maria kapel blijft voor het oog verborgen. Dat was met name voor Ton een doorn in het oog, zo’n beperking voor Kesselnaren maar ook voor de vele toeristen die de kerk elke dag bezoeken. Er kwam dus weer een plan en met goedkeuring van het bisdom en de gulle bijdragen van diverse mensen en bedrijven werd ook dit project met veel enthousiasme gestart. Trots leidt hij me rond in de kerk, de pilaren voor de glazen wand staan er al, de houten balken die de bovenkant gaan sieren liggen klaar in zijn werkplaats en ook het verplaatsbare hek werkt al. Er komen wat veranderingen in de opzet, Maria wordt met altaar verplaatst naar een andere wand, ook pater Pio krijgt een plekje bij haar en er komen bankjes. De verlichting wordt aangepast en de bezoeker wordt ontvangen met serene muziek die uitnodigt om even te blijven staan of te gaan zitten. Waar pater Pio stond komt een groot bord met de geschiedenis van onze kerk. Het is de bedoeling dat het werk laatst oktober klaar is maar wanneer de officiele opening is, is op dit moment nog niet bekend. Dan is de Mariakapel eindelijk weer toegankelijk ook als de rest van de kerk afgesloten is en kunnen mensen genieten van nog een rustplekje in Kessel.
Onze kerk blijft open en wordt alleen maar mooier dankzij een fantastische groep vrijwilligers die geen werk teveel is en hart hebben voor de kerk en voor Kessel.
